بابل معروف به
شهر بهارنارنج، یکی از شهرستان های استان مازندران می باشد.
این شهر در حد فاصل دریای مازندران و رشته کوه البرز واقع شده است.
مردم این شهر از قومیت طبری هستند.
بابل دارای بیشینه ای قابل توجه می باشد و در گذشته به دلیل تجارت و عبور و مرور تاجران و بازرگانان در این شهر، آن را بارفروش می خواندند.
این شهر دارای بیش از 20 دانشگاه و موسسه آموزش عالی می باشد و مهم ترین دانشگاه این شهر
دانشگاه صنعتی نوشیروانی می باشد.
همچنین اولین شهر در شمال کشور است که دانشگاه علوم پزشکی سراسری در آن تاسیس شد.
قرار گرفتن این شهر در مرکز مازندران، اهمیت موقعیت مکانی این شهر را دو چندان کرده است.
شهر توریستی بابلسر و دریای مازندران در شمال این شهر قرار دارند که این نیز یکی دیگر از دلایل اهمیت موقعیت این شهر است.
بابل میتواند از راه های مختلف با دریا ارتباط داشته باشد که مهم ترین مسیر آن، اتوبان بابل به بابلسر است که از شمال شهر بابل آغاز میشود و پس از گذر 8 کیلومتر تا جاده ساحلی بابلسر ادامه دارد.
این راه مطمئن ترین مسیر برای مسافران است.
بیشترین تفریحگاه های شهر بابل و اهمیت داشتن آن، مربوط به روستاها و جنگل های متعدد اطراف آن است که عمده ی آن شامل دو بخش
بندپی شرقی و
بندپی غربی و ارتفاعات آن می باشد.
از مهم ترین جنگل های آن میتوان به جنگل های
بابلکنار،
جنگل شیاده و
جنگل لفور اشاره کرد.
ییلاقات فراوان و چشمگیری در ارتفاعات داشته که از مهم ترین آن
فیلبند است.
این ییلاق مرتفع ترین ییلاق استان مازندران است که در بخش بندپی غربی شهرستان بابل قرار دارد.
در این ییلاق یک تپه ی بلند قرار دارد که از بالای آن می توان شهرهای بابل، آمل، ساری، قائمشهر و شهرهای اطراف به همراه دریای مازندران را دید.
شیخ موسی، لِهه، نیراسم، فیروزجاه و... ، از سایر ییلاق های معروف این شهر می باشد.
* پارک های درون شهری متعددی هم وجود داشته که تعدادی از آن عبارت است از:
- گلستان نوشیروانی
- بوستان بانوان
- پارک شادی
- پارک جنگلی بابلکنار
- پارک آبی پردیس
- پارک و تالاب نیلوفر آبی
* از سدهای این شهر می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- سد البرز واقع در جنوب شرقی بابل و در منطقه لفور
- سد شیاده واقع در جنوب غربی بابل و در بخش بندپی غربی
- سد سنبل رود واقع در جنوب شرقی بابل و در اطراف بخش بابلکنار
* از اماکن مذهبی این شهر می توان امامزاده قاسم ، مسجد جامع ، مسجد محدثین و تکیه پیرعلم را نام برد.
به عنوان مهم ترین مکان تاریخی بابل می توان به
پل محمد حسن خان اشاره کرد ؛ که مربوط به سده ی 12 خورشیدی و از آثار دوره ی قاجاریه است که واقع بر روی رودخانه بابل می باشد.
یکی از موارد شاخص این پل ، معماری صفوی بنا و استفاده از سفیده ی تخم مرغ در ساخت آن است.
از دیگر اماکن تاریخی این شهر می توان به کاروانسراها ، کاخ شاپور ، برج دیدبانی بابل ، موزه گنجینه ، آرامگاه سید کبیر ، حمام قدیم میرزا یوسف و مسجد چهارسوق اشاره کرد.
مردم بابل در کنار شغل و حرفه های خود ، به کشاورزی نیز مشغول می باشند که شامل: برنج، مرکبات، سبزیجات و صیفی جات می شود.
- غذاهای محلی و سنتی این شهر: شامی بابلی، پشت زیک، آش ترش، کدو پلو و...
- نان و شیرینی: نان محلی، نان کوهی، کوماج، مربای بهار نارنج
- ترشیجات: نازخاتون، بادمجان ترشی، سیر ترشی، هفت بیجار
- صنایع دستی: جارو، نمد، گلیم، جاجیم، حصیر
از موارد فوق به عنوان سوغات استفاده کرده و بسیار مورد استقبال مسافران عزیز قرار میگیرد.
( عکس های تمام موارد معرفی شده، در بخش گالری عکس سایت قرار گرفته و قابل مشاهده می باشد.)
